Konstruktorem pierwszej gitary elektrycznej w 1931 roku by³ George Beauchamp, który zleci³ budowê wynalazku swojemu przyjacielowi, lutnikowi Paulowi Barthowi. Jej sukces zachêci³ innych producentów do tworzenia podobnych gitar. Doprowadzi³o to do wynalezienia ES-150 z zestawem przetworników, pud³em rezonansowym i otworami po obu stronach gryfu.
Fender American Standard Stratocaster
Gitara elektryczna zdoby³a wielk± popularno¶æ - od momentu pojawienia siê na rynku sprzedawana by³a w wielkich ilo¶ciach. Jednymi z pierwszych kupców wynalazku byli arty¶ci big bandu Benny’ego Goodmana – T-Bone Walker i Charlie Christian. Obaj odkryli mo¿liwo¶ci w nim tkwi±ce, dziêki czemu Walker wprowadzi³ swój nowy nabytek do muzyki bluesowej i rockowej, Christian za¶ do jazzowej.
Kolejnych zmian w konstrukcji gitary elektrycznej dokona³ Les Paul, amerykañski wokalista jazzowy, który pozbawi³ instrumentu pud³a rezonansowego, co mia³o na celu pozbycie presti¿owej ES-150 wszelkich wad d¼wiêku. Swojej konstrukcji nada³ tytu³ „The log” (ang. deska, belka) i opar³ jej budowê na grubej desce, a na frontowej czê¶ci umie¶ci³ atrapy otworów, takich jakie posiada³a wcze¶niej ES-150. Jego pomys³ radykalnych zmian nie spotka³ siê jednak z uznaniem producenta gitar – firmy Gibson. Po latach zosta³ jednak poproszony o stworzenie nowego modelu firmy. Tym sposobem powsta³a „Gibson Les Paul” – ciê¿ka o mocnym d¼wiêku, niemal nie zmieniona w budowie do dzi¶ i daj±ca pocz±tki muzyce rockowej.
Rok 1954 przyniós³ konstrukcjê gitary firmy Fender – Stratocaster z trzema zestawami jednocewkowych przetworników. Sta³a siê bardziej popularna od swoich poprzedniczek. Jej promotorem zosta³ Jimi Hendrix. Przez kolejne dziesi±tki lat budowa Stratocastera nie uleg³a wielkim zmianom. Pomimo urozmaiceñ zwi±zanych z ma³ymi reformami kszta³tu g³ówki, czy powstania innych modeli Stratocastera – pierwotny jego charakter zosta³ zachowany do dzi¶.