Wkrótce, za namową Jamiego Mandelkau’a przeprowadził się do Londynu, gdzie dołączył do zespołu Micka Farrena – The Deviants. Tuż po wydaniu trzeciego krążka zespół rozdzielił się w skutek zgubnej trasy koncertowej po Północnej Ameryce. Wkrótce powrócił do Anglii, gdzie połączył się z Twinkiem, tworząć tym camym The Pink Fairies. Wraz z zespołem Rudolph wydał dwa albumy – „Never Never Land” oraz „What a Bunch of Sweeties”. Z grupą rozstał tuż po wydaniu tego ostatniego w celu poszukiwaniu nowych przygód i inspiracji muzycznych. Dołączył do Sparks i Uncle Dog z Carolem Grimesem.
W roku 1973 zaproszony został przez Briana Eno – twórcę Roxy Music – do współpracy przy nagrywaniu albumu. Relacja przedłużyła się do czterech lat. Wraz z Paulem Brian wydał „Here Come The Warm Jets”, “Another Green World”, “Music For Films” oraz “Before and After Science”. Wkrótce zaangażował się w nagranie “Captain Lockeed and The Starfighters” oraz “Lucky Leif and the Longships” wraz z Robertem Calvertem I Brianem Eno.
Paul podczas koncertu The Pink Fairies, źródło: aural-innovations.com
W roku 1975 Paul dołączył do Hawkwind, zastępując tym samym Lemmy’ego. Wkrótce po nim do zespołu wstąpił również Robert Calvert. Wkrótce wraz z grupą wydali „Astounding Sounds, Amazing Music”.Wraz z Alanem Powellem, Calem Batchelorem i Stevem Yorkiem Rudolph utworzył Kiks – krótko istniejący zespół. Niedługo potem zdecydował się na powrót do Kanady.
Zarówno Hawkwind, jak i Pink Fairies usiłowały zjednoczyć się po latach, jednak Paul nie wziął udziału w żadnym z tych projektów – pomijając występ na „Pleasure Island” i „No Picture”, albumach wydanych pod nazwą Pink Fairies. W roku 2009 zespół zebrał się w studiu w celu odnowienia „Do It” z albumu „What a Bunch of Sweeties”.
W tym czasie, nieco odsunąwszy się od zawirowań muzycznego świata Rudolph znalazł nową pasję – jazdę na rowerze. Zdobył kartę rowerową i do dziś docenia uroki tego relaksującego i pełnego zalet sportu.
Komentarze