W późnych latach pięćdziesiątych dołączył do Devil’s Diciples pod pseudonimem Barry Lyde. W roku 1963 należał już do The Stilettos. Rok później przyjęto go do The Impacts, gdzie pełnił rolę gitarzysty prowadzącego. W roku 1965 zespół – w składzie Mick Hadley, Bob Dames, Fred Piccard i Adrian Redmond – towarzyszył The Rolling Stones podczas ich trasy koncertowej po Australii. Tam również spotkali się z zespołem o tej samej nazwie, przez co wkrótce przemienili się w The Purple Heatrs. Debiutanckim singlem grupy był cover utworu „Long Legged Lovely” Grahama Bonda. Już rok później ich kolejne nagranie – „Early in The Morning” uplasowało się na najwyższych miejscach list przebojów. Wkrótce The Purple Hearts przenieśli się do Sydney, kolejnie do Melbourne. Zespół rozpadł się 23 stycznia 1967 roku.
Lobby nie odpoczywał długo. Jeszcze w tym samym miesiącu dołączył do Wild Cherries. Wraz z Keithem Barberem, Peterem Eddeyem, Lesem Gilbertem i Dannym Robinsonem tworzyli grupę łączącą jazz i r&b, wkrótce jednak zmienili brzmienie na psychodeliczny rock. Loyde napisał większość utworów, jakie zespół wydał przy współpracy z Festival Records, w tym m.in. „Krome plater Yabby”. W roku 1968 artysta opuścił zespół celem wstąpienia do Billy Thrope & The Aztecs.W nowym zespole, którego lidera – Thrope’a – Barry znał już od dziecka, Lobby wprowadził nowe, cięższe brzmienia. Na miejsce pianisty wstąpił Warren „Pig” Morgan i w tym składzie zespół nagrał „The Hoax Is Over”, wydany w sierpniu 1971 roku. Tuż potem muzyk zdecydował się na opuszczenie grupy.
Kolejnym zespołem w jakim występował było utworzone w roku 1971 trio Wild Cherries u boku Johnny’ego Dicka i Teddy’ego Toia. Tego samego roku grupa wydała „I Am The Sea” dla Havoc, a także pojawiła się podczas Sunbury Pop Festival. Niestety – już miesiąc później zespół rozpadł się.
Coloured Balls łączący psychodeliczny hard blues-rock powstał w marcu 1972 roku przy współpracy z Janisem Miglancem, Trevorem Youngiem i Andrewem Fordhamem. Ich debiutancki singiel „Liberate Rock” wydany został wraz z członkami zespołu Aztecs – Gilem Mathewsem, Morganem i Wheelerem. W styczniu 1973 roku grupa wystąpiła podczas Sunbury Pop Festival, a ich występ uwieczniony został w singlu „Help Me”/”Rock Me Baby” na krążku live „Summer Jam”. Płyta uwzględniała również szesnastominutową wersję „G.O.D”. Wkrótce Fordham zastąpiony został przez Iana Millera. Tego samego roku Coloured Balls wydało trzy single, które zajęły miejsca w październikowej liście przebojów Top40. „Ball Power” – debiutancki krążek wydany został w grudniu i szybko zajął trzynaste miejsce na liście Go-Set National Top 20. Kolejnym albumem było „Heavy Metal Kid”. Muzyka zespołu ulegała wpływowi grupom ze Stanów Zjednoczonych, MC5 I The Flamin Groovies.
Zespół rozpadł się w roku 1974, a sam Loyde powrócił do kariery solowej.
„Loyde grywał z papierosem stale przyklejonem do jego dolnej wargi i zawsze pojawiał się pijany lub naćpany.”
Jego prace nad solowym debiutanckim albumem kręciły się wokół progresywnego rocka i ciężkich gitarowych brzmień. „Something To Say” wydany został w grudniu 1974 roku. Dwa lata później na rynku ukazał się „Obsecration”. Niedługo potem Loyde stworzył Southern Electric wraz z Fordhamem i Miglansem, Johnem Deyem, Mandu i Jamesem Thompsonem.
Wraz z końcem 1976 roku Loyde osiedlił się w Wielkiej Brytanii. Trzy lata później powrócił do Australii, tworząc Sudden Electric z Mandu, Matthewsem i Gavinem Carrollem. W październiku tego samego roku pracował z Andersonem Cocksem, Royallem i Wellsem. Wspólnie nagrali „Legalise Realise”, wydany w marcu 1980 roku. Koncertowali po Stanach Zjednoczonych i Europie. We wrześniu muzyk zdecydował się opuścić grupę, poświęcając się tym samym produkcjom dla X, The Sunnyboys, Machinations i Painters and Dockers.
Wraz z nową dekadą – latami 90 – Loyde pracował jako basista dla Dirt wraz z Jexem Byronem, Mickem Holmesem, Leach i Cal MacAlpine. W roku 1997 utworzył nowy zespół – Fish Tree Mother przy współpracy z Brucem Aitkenem, Peterem Coomberem i Grahamem Duncanem. W listopadzie 1998 roku pojawił się na Mushroom 25 Concert u boku Billy’ego Thorpe’a & The Aztecs, wykonując utwór „Most People I Know” oraz „Ooh Poo Pah Doo”.
W roku 2005 nastąpiła reaktywacja The Purple Hearts. Tego samego roku u Barry’ego wykryto raka płuc, a koncert charytatywny zorganizowany w celu pomocy mu zebrał 90 tysięcy dolarów. W sierpniu 2006 roku Loyde powrócił do Rose Tattoo, zastępując Petera Wellsa.
Artysta znalazł się na ARIA Hall of Fame u boku Rose Tattoo, Divinyls, Icehouse, Daddy Cool i Helen Reddy.
„Bardziej niż ktokolwiek Lobby pomógł stworzyć australijskie brzmienie gitary, długo wcześniej zanim zrobił to Angus Young, czy Billy Thorpe, czy The Angels i Rose Tattoo. Lobby zainspirował australijskie zespoły do pójścia naprzód i grać tak głośno i agresywnie, jak tylko się da. Ludzie do dziś starają się to naśladować.”
Angry Anderson, Rose Tattoo
Lobby Loyde zmarł 21 kwietnia 2007 roku w Box Hill w Melbourne, mając sześćdziesiąt pięć lat. Prywatnie był mężem Debbie Nankervis, matki jego czwórki dzieci – Frances, Rebeccy, Bybyan i Lucindy. W momencie śmierci para była w separacji.