Mimo pozornego

wizerunku zespo³u Foo Fighters, jako super zgranej za³ogi, relacje muzyków nie zawsze by³y zbyt dobre. Liczne konflikty pomiêdzy Grohlem a pierwszym perkusist± zespo³u oraz czêste zmiany gitarzystów, doprowadza³y ekipê na granicê rozpadu. Dopiero ostatnie lata przynios³y stabilizacjê w sk³adzie i uzdrowienie kontaktów miêdzy muzykami. (wiêcej)

Nowym gitarzyst± zespo³u

jest Josh Klinghoffer. Zast±pi³ on Johna Frusciante, który wcze¶niej ju¿ dwukrotnie opuszcza³ zespó³. (wiêcej)

Mimo ciêzkiej choroby

i pogarszaj±cego siê stanu zdrowia, Freddie intensywnie pracowa³ nad nowym albumem zespo³u Queen. Artysta zmar³ 24 listopada 1991 z powodu powik³añ wywo³anych przez AIDS. (wiêcej)

Kaczmarski nie by³

wybitnym gitarzyst±, jego muzyka opiera³ siê g³ownie na emocjonalnym przekazie. Wypracowa³ sobie jednak niepowtarzalny i bardzo charakterystyczny sposób grania na instrumencie. (wiêcej)

Tagi

  • James Burton
  • Burton
  • Gitara
  • Gitara elektryczna
  • Gitara akustyczna
  • Rock'N'Roll
  • Gitarzysta
  • Elvis
  • Elvis Presley

James Burton

James Burton urodzi³ siê 21 sierpnia 1939 roku w Dubberly jako syn Guy’a M. Burtona i Loli Poland. Swoj± przygodê z gitar± rozpocz±³ ju¿ w dzieciñstwie. Kiedy ch³opiec mia³ trzyna¶cie lat gra³ ju¿ niemal profesjonalnie. Rok pó¼niej zatrudniony zosta³ w zespole popularnego radia Louisiana Hayride.

Nied³ugo potem James przeprowadzi³ siê do Los Angeles, gdzie do³±czy³ do zespo³u Ricky’ego Nelsona. Tam debiutancko nagra³ pierwsze parê utworów jako muzyk sesyjny. W tym okresie czasu stworzy³ i odegra³ równie¿ solówkê w utworze „Susie Q” Dale’a Hawkinsa – piosence, która znalaz³a siê na li¶cie „500 utworów, które ukszta³towa³y rock’n’rolla”. W latach 1958-1967 Burton gra³ na gitarze prowadz±cej w zespole Ricka Nelsona. Wówczas, w roku 1965 rozpocz±³ równie¿ pracê w telewizyjnym programie „Shinding”, co sk³oni³o go do opuszczenia zespo³u dwa lata pó¼niej. Podczas rozwijania kariery medialnej, Burton zrezygnowa³ ze wspó³pracy z Bobem Dylanem, bêd±cym wówczas w trakcie swojej pierwszej trasy koncertowej.W roku 1969 Presley zaproponowa³ Burtonowi wspó³pracê w swoim show w Las Vegas. James przyja³ propozycjê króla rock&rolla i towarzyszy³ mu a¿ do dnia jego ¶mierci w roku 1977. W latach 1975-1976 Burton by³ jednym z towarzyszy Emmylon Harris podczas trasy „Hot Band”. Podczas nagrañ w specjalnym telewizyjnym wydaniu Johnego Denvera, wokalista zapyta³ Burtona, czy rozwa¿a ruszenie w trasê po Europie. James odpowiedzia³ wówczas, ¿e obecnie wspó³pracuje z Presleyem, ale w pó¼niejszym okresie czasu by³by zadowolony, maj±c tak± okazjê. Po ¶mierci Elvisa, Burton rozpocz±³ za¿y³± wspó³pracê z Denverem, co zaowocowa³o debiutanckim albumem „I want to live”. W trakcie nagrywania kr±¿ka, duet omawia³ powstanie zespo³u, do którego do³±czyli wkrótce Glen Hardin i Jerry Scheff. Burton towarzyszy³ Denverowi a¿ do 1994 roku. W miêdzyczasie podró¿owa³ m.in. wraz z Jerrym Lee Lewisem. W tym czasie zespó³ Denvera nagra³ dwana¶cie p³yt i wyjecha³ w wiele tras koncertowych po ca³ym ¶wiecie.


Dalszy rozwój kariery Jamesa Burtona po ¶mierci jego towarzysza Johna Denvera to m.in. wspó³praca z Mattem Lucasem przy jego sequelu do albumu „Back in The Saddle Again”. Kr±¿ek ³±cz±cy style country i rocka ukaza³ siê w maju 2006 roku. Rok wcze¶niej rozpocz±³ coroczny Miêdzynarodowy Festiwal Gitarowy Jamesa Burtona w celu zdobycia pieniêdzy dla swojej fundacji charytatywnej.

W roku 2007 Burtona dodano Hall of Fame w Nashville. Dwa lata pó¼niej do Hall of Fame w Lousianie. W roku 2003 zaj±³ dwudzieste trzecie miejsce na li¶cie „100 najlepszych gitarzystów wszechczasów” wg magazynu „Rolling Stone”.