Istotną sprawą jest

by tuner gitarowy w formie stomp-boxa był "niewidzialny" i "niesłyszalny" w torze sygnałowym między gitarą a wzmacniaczem. Digitech HT6, wyposażony w prawdziwy bypas, nie ingeruje w brzmienie gitary i jest całkowicie neutralny dla sygnału. (więcej)

Mimo pozornego

wizerunku zespołu Foo Fighters, jako super zgranej załogi, relacje muzyków nie zawsze były zbyt dobre. Liczne konflikty pomiędzy Grohlem a pierwszym perkusistą zespołu oraz częste zmiany gitarzystów, doprowadzały ekipę na granicę rozpadu. Dopiero ostatnie lata przyniosły stabilizację w składzie i uzdrowienie kontaktów między muzykami. (więcej)

Jedna z gitar

z serii Modern Player firmy Fender wyposażona jest w bardzo ciekawy przetwornik nazwany Triplebucker. Jest to konstrukcja 3-cewmowa (zazwyczaj stosuje się pickupy 2 lub 1-cewkowe). Brzmienie tego przetwornika ma charakter humbuckera ale o znacznie rozszerzonym paśmie. Przystawka świetnie sprawdza się w barwach przesterowanych. Istnieje także możliwość wyłączenia jednej cewki i używania Triplebuckera jako tradycyjnego przetwornika 2-cewkowego. (więcej)

Fender Jaguar

jest gitarą specyficzną. Z jednej strony nigdy nie zyskała specjalnego uznania w gitarowym mainstreamie, z drugiej zaś trudno sobie wyobrazić brzmienie takich płyt jak Nevermind Nirvany bez tego instrumentu. Jaguar stał się symbolem undergrundu i muzyki niezależnej, może właśnie w tym tkwi jego siła. (więcej)

Tagi

  • Jeff Beck
  • Beck
  • Gitarzysta
  • Gitara
  • Gitara elektryczna
  • Fender
  • Stratocaster
  • Telecaster
  • Gibson
  • Les Paul
  • Rock
  • Blues
  • Fusion
  • Rock psychodeliczny

Jeff Beck

24 czerwca 1944 roku w Wellington urodził się Jeff Beck. Grę na gitarze rozpoczął w wieku dziesięciu lat, pomimo niezadowolenia matki, która wolała by Jeff grał na pianinie. Inspiracją dla jego twórczości był Jimi Hendrix.

Poważną karierę rozpoczął dołączając do zespołu The Tridents w roki 1964, a także współpracując z Screaming Lord Sutch and The Savages. Rok później dołączył do The Yardbirds, zastępując w nim Claptona, co przyniosło mu popularność. W 1966 roku zastąpił go Jimmy Page, Jeff zajął się wówczas karierą solową - nagrał płytę „Hi-Ho-Slver lining”. Pod koniec lat sześćdziesiątych stworzył Jeff Beck Group wraz z Rodem Stewartem i Ronem Woodem. Nagrali dwa albumy – „Truth” i „Beck-ola”.Po odejściu Roda na rynek wyszły jeszcze dwa albumy „Rough and Ready” i „Jeff Beck Group”. Dzięki temu Jeff Beck stał się jednym z najlepszych gitarzystów rockowych na świecie. Po zawieszeniu działalności zespołu, Beck rozpoczął współpracę z Vanilla Fudze, nagrywając płytę „Beck Bogert Appice”. W 1975 roku nagrał dwa kolejne albumy „Blow by Blow” i „Wired”.

Lata osiemdziesiąte przyniosły trzy kolejne płyty Becka. W roku 1983 wystąpił z Ericem Claptonem i Jimmym Pagem zagrali na koncercie charytatywnym, rok później został poproszony o zagranie solówek na płycie Micka Jaggera „She’s The Boss”. Album „Guitar Shop” otrzymał w roku 1990 nagrodę Grammy. W tym dziesięcioleciu skupił się głównie na koncertowaniu i okazjonalnych nagraniach. Do tworzenia muzyki powrócił pod koniec dekady wraz z płytą „Who else!”, na której eksperymentował z mieszaniem gatunków rocka i techno, otrzymał za nią nominację do nagrody Grammy.

W 2000 roku rozpoczął pracę nad kolejnymi albumami, w tym dziesięcioleciu wydał „Jeff”, „Blue Wind”, „You had it doming”, oraz „Emotion and commotion”. W roku 2003 zajął czternaste miejsce na liście „100 najlepszych gitarzystów wszechczasów” magazynu Rolling Stone. Sześć lat później wprowadzono go do Rock and Roll Hall of Fame.