Keith Richards

Keith Richards urodził się 18 grudnia 1943 rou w Darford. Pasję muzyczną zawdzięcza utworom Louisa Armstronga i Duk’a Ellingtona. Od matki dostał pierwszą swoją gitarę akustyczną. Studiował w Sidcup Art College. Jako student dołączył do zespołu „Little Boy Blue and Blue Boys” Micka Jaggera. Będący pod wpływem zainteresowania muzyką bluesową postanowili założyć grupę, tworzącą taki właśnie rodzaj utworów. Tak powstało „The Rolling Stones”, których członkowie charakteryzowani byli na niegrzecznych chłopców. Jako jeden z pierwszych gitarzystów Richards używał elektrycznych przetworników, dzięki czemu jego gra na gitarze była mocna, niemal agresywna.

Keith Richards
„The Last Time”, wydane w roku 1965 roku. Keith jest między innymi autorem podkładu muzycznego do znanych „Jumpin Jack Flash”, czy „Satisfaction”, Zespół odniósł wielki sukces na całym świecie.
Dwa lata po wydaniu debiutanckiego singla, Keith wraz z Johnem Lennonem, Ericem Claptonem i Yoko Ono założył The Dirty Mac, z którym nagrał dwa utwory – „Yer Blues” i „Whole Lotta Yoko”. Od końca lat siedemdziesiątych Richards występuje również jako artysta solowy. Debiutancką płytą była „Talk Is Cheep” z roku 1988. Współpracował z Arethą Franklin, Sarah Dash, Stevem Jordanem oraz Waddym Wachtelem.

Keith Richards
Wydana w 2010 roku z pomocą Jamesa Foxa autobiografia „Life” zdradziła tajniki życia scenicznego Keitha Richardsa – konflikt z Mickiem Jaggerem, problemy z narkotykami, alkoholem i policją, śmierć Briana Jonesa, brak prywatności czy nadmiar stresu. Książka przedstawia jego prawdziwe oblicze i poglądy, które otwarcie wyraża.

W 2003 roku muzyk zajął dwudzieste trzecie miejsce na liście 100 najlepszych gitarzystów rockowych, a także na 10 miejscu gitarzystów wszechczasów magazynu „Rolling Stone”.