William “Billy” Cox - człowiek, który współparcował z Hendrixem

William “Billy” Cox urodził się 18 października 1941 roku we Wheeling w Virginii. Dorastał w Pittsburghu w Pennsylvanii, gdzie dołączył do Schenley High School. W roku 1961 poznał Jimiego Hendrixa, z którym służył w Armii Fort Campbell w Kentucky. Przechodząc obok Service Club schował się do niego przed nagłą ulewą. Wówczas usłyszał brzmienia gitary Jimiego, zainspirowany przedstawił się i niedługo potem występowali w duecie. Zostali przyjaciółmi, w tym samym czasie odeszli z wojska, by grać w lokalnych klubach. Wspólnie stworzyli King Kasuals. Niedługo potem Hendrix otrzymał propozycję od Chasa Chandlera, by przeprowadził się do Nowego Jorku. Jimi zaoferował mu współtowarzyszenie, jednak Billy nie posiadał wystarczającej ilości pieniędzy i jedynie „trzy struny na gitarze”, przez co zmuszony był odmówić.Cox rozpoczął grę w „The Beat” oraz „Night Train”. Pracował z Hossem Allenem i Johnem Richbourgem z WLAC Radio. Stał się aktywny zawodowo, koncertując i nagrywając u boku największych artystów – Sama Cooke’a, Slima Harpo, Jome Simona, Pierda Pipera, Charliego Danielska, Rufusa Thomasa, jego córki, Etty James, Jackiego Wilsona, Little Richard, czy Carli Thomas.

Gdy w roku 1969 The Jimi Hendrix Experience rozpadło się, Hendrix zadzwonił do Billy’ego, który wkrótce dołączył do starego przyjaciela. Wraz z nim i Buddym Milesem koncertował na Woodstocku w Band of Gypsys, a niedługo potem rozpoczął odbudowywanie Expierience z Jimim i Mitchem Mitchellem.

Dzięki wznowieniu współpracy i przyjaźni Billy zaistniał na takich albumach Hendrixa jak „South Saturn Delta”, „Live at Woodstock”, „Live at The Fillmore East”, „Nine to The Universe”, czy „First Rays of The New Rising Sun”, a także wielu albumach uwieczniających występy kolegów na żywo.

Po śmierci Hendrixa w roku 1971 Cox wydał „Nitro Function” wraz z Charem Vinnedge z Luv’d Ones i Robertem Tarrantem. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych pracował jako muzyk sesyjny m.in. z Charlie Daniels Bandem, a także nieustannie był częścią muzyki zmarłego Hendrixa, wydając jego pośmiertne nagrania.

W roku 1995 Cox wystąpił u boku Mitcha Mitchella, Noela Reddinga i Buddy’ego Milesa podczas trasy koncertowej ku czci Hendrixa. Cztery lata później pojawił się na albumie Bruce’a Camerona – „Midnight Daydream”. Uczestniczył ponadto w projekcie The Gypsy Sun Experience u boku Mitchella i Gary’ego Serkina.

W roku 2004 Buddy Miles zjednoczył się ponownie z Coxem i Band of Gypsys w celu nagrania utworów z oryginalnego albumu live z roku 1970. „The Band of Gypsys Return” wydany został w roku 2006 przy współpracy z Ericem Galesem, Kennym Olsenem, Sheldonem Reynoldsem, Andym Aledortem i Garym Serkinem.

We wrześniu 2006 roku w jednym z wywiadów przyznał, że można usłyszeć go grającego na basie pierwsze nuty „Star Spangled Banner” Hendrixa podczas Woodstocku. Jak sam powiedział – jego gra była improwizowana.

„Zdałem sobie sprawę, że w ogóle tego nie przećwiczyliśmy i że powinienem sobie odpuścić!”

Od listopada 2008 roku Billy jest jedynym żyjącym członkiem TJHE i BOG. W roku 2009 artysta dodany został do Musican’s Hall of Fame, uroczystość odbyła się w The Schermerhorn Symphony Center w Nashville. W tym samym roku wydał solowy album „Last Gypsy Standing”.

Artysta jest współautorem książek „Jimi Hendrix Sessions” oraz „Ultimate Hendrix” z Johne McDermottem i Eddiem Kramerem.

W ciągu ostatnich lat zdobył niezliczone nagrody, w tym „The Founders Award”. Ostatni album „Old School Blue Blues” wydał w roku 2011. W listopadzie tego samego roku założył New Band of Gypsys, w którym gra na basie oraz jest wokalistą. Towarzyszą mu Byron Bordeaux, Gary Skipper i Vincent Fults. Kontynuował również trasę „The Experience Hendrix Tour”.

Dziś artysta mieszka w Nashville, gdzie nieustannie jest aktywny muzycznie, a także pełni rolę ambasadora Jimiego Hendrixa, jego muzyki oraz filozofii.