Zakk jest cz³owiekiem

o nies³ychanej woli walki. Przez ostatnie kilka lat ca³kowicie zmieni³ swój tryb ¿ycia. Lekarze zdiagnozowali u niego zakrzepicê p³uc i od tego czasu Wylde postanowi³ prowadziæ bardziej higieniczne ¿ycie. Rzuci³ palenie i praktycznie ca³kowicie ograniczy³ spo¿ycie alkoholu. (wiêcej)

Cobain prowadzi³

niezliczon± liczbê notatek zapisywanych w kilkunastu zeszytach, na kartkach hotelowych notesów i skrawkach papieru. Zgromadzone po latach zapiski, doczeka³y siê wydania w formie ksi±¿ki. Polski przek³ad ukaza³ siê w 2003 roku za po¶rednictwem wydawnictwa Zysk i S-ka. (wiêcej)

Lokalizacja muzeum Rock'N'Rolla

w najwiêkszym mie¶cie stanu Ohio podyktowana by³a faktem, i¿ statystycznie najwiêcej amerykañskich muzyków rockowych wywodzi siê z tego stanu. (wiêcej)

Pierwotnie przeznaczony do

muzyki jazzowej Gibson ES335, przypad³ do gustu artystom, którzy obracali siê w klimatach rockowych i bluesowych. Dziêki unikatowej konstrukcji instrument ten jest niezwykle uniwersalny i radzi sobie doskonale w barwach czystych i przesterowanych. (wiêcej)

Tagi

  • Hubert Sumlin
  • Blues
  • Gitarzysta
  • Muzyk
  • Kompozytor
  • Gitara
  • Gitara elektryczna
  • Gitara akustyczna
  • Muzyka
  • Gitarzysta bluesowy

Hubert Sumlin - legenda bluesa z Mississippi

Hubert Sumlin urodzi³ siê 16 listopada 1931 roku w Greenwood w Mississippi. Dorasta³ w Hughes w Arkansas. Pierwsz± gitarê otrzyma³ w wieku o¶miu lat i tak rozpoczê³a siê jego d³uga przygoda z muzyk±.

Po raz pierwszy spotka³ Howlin’ Wolfa nied³ugo przed jego przeprowadzk± z Memphis do Chicago w roku 1953. Wówczas zatrudniony gitarzysta Wolfa – Willie Johnson zdecydowa³ siê mu nie towarzyszyæ. Wolf zatrudni³ na jego miejsce Jody’ego Williamsa, a ju¿ rok pó¼niej Huberta, oferuj±c mu stanowisko drugiego gitarzysty. Gdy w roku 1955 Williams odszed³ z zespo³u, uczyni³ Sumlina g³ównym gitarzyst±. Rolê t± pe³ni³ do koñca kariery Wolfa. Krótk± przerwê Hubert zrobi³ w roku 1956, kiedy wystêpowa³ u boku Muddy’ego Watersa. Chc±c nieustannie polepszaæ warsztat Huberta, Howlin’ zapisa³ go na zajêcia z gry na keyboardzie w Chicago Conservatory of Music. Sumlin wystêpowa³ z Wolfem na albumie „The Rockin’ Chair Album”, który zdoby³ miano trzeciego „Najlepszego Gitarowego Albumu Wszechczasów” wg. Mojo w roku 2004. Po ¶mierci Wolfa w roku 1976 Sumlin kontynuowa³ pracê z pozosta³ymi cz³onkami zespo³ nie¿yj±cego artysty pod nazw± „The Wolf Pack”. Wspó³praca ta przetrwa³a do roku 1980.

Ponadto Hubert tworzy³ muzykê sam, pos³uguj±c siê w³asnym nazwiskiem. Rozwin±³ siê jako muzyk sesyjny, a efektem jego ciê¿kiej pracy by³ wydany w roku 2004 “About Them Shoes”. W tym samym roku przeszed³ ciê¿k± operacjê p³uc. Tu¿ po rekonwalescencji wznowi³ dzia³alno¶æ muzyczn±, po¶wiêcaj±c siê do koñca swoich dni.

W roku 2008 artysta dodany zosta³ do „Blues Foundation Hall of Fame”. Ponadto wraz z Henrym Grayem, Alvinem Jonesem, Samem Layem i Colinem Lindenem otrzyma³ w roku 1999 nominacjê do nagrody Grammy za album „Tribute to Howlin’ Wolf”. Kolejn± zaszczytn± nominacjê dosta³ za „Legends” w roku 2000 wraz z Pinetopem Perkinsem. Sze¶æ lat pó¼niej za swój indywidualny projekt „About The Shoes”, a w roku 2010 za wspó³udzia³ w „Live! In Chicago” Kenny’ego Wayne’a Shepherda. Muzyk zdoby³ liczne nagrody Blues Music Awards, a tak¿e pe³ni³ rolê jurora w pi±tej edycji „Independent Music Awards”, wspieraj±cego m³odych niezale¿nych artystów. Hubert uplasowa³ siê na czterdziestym trzecim miejscu rankingu „100 Najlepszych Gitarzystów Wszechczasów” sporz±dzonego przez „Rolling Stone”.

Sumlin zmar³ 4 grudnia 2011 roku w szpitalu w Wayne w New Jersey wskutek niewydolno¶ci serca. Mia³ osiemdziesi±t lat. Koszty pogrzebu pokryli Keith Richards i Mick Jagger.