Pracownicy firmy Fender

w najmniejszym szczególe odtworzyli wszystkie zarysowania i zadrapania na korpusie i gryfie gitary, które znajdowały się na oryginalnym Jaguarze Cobaina (więcej)

Leo Fender

nie był gitarzystą, jednak muzyka zawsze go fascynowała. Otaczał się wieloma znakomitymi muzykami, rozumiał ich potrzeby, co znacznie ułatwiło mu konstruowanie gitar i wzmacniaczy. (więcej)

Sara Tavares

nie jest rodowitą Portugalką. Jej rodzice są przybyszami z Republiki Zielonego Przylądka. Artystka wychowywała się jednak w Portugalii. Dzięki temu jej muzyka łączy w sobie wiele elementów różnych kultur. (więcej)

Obok rankingu

100 najlepszych solówek, istnieje też kilak rankingów 100 najgorszych solówek wszechcasów, ciekawostką jest że wysokie miejsca w tych rankingach zajmują tacy znakomici gitarzyści jak Kirk Hammet czy John Frusciante. (więcej)

Tagi

  • Hubert Sumlin
  • Blues
  • Gitarzysta
  • Muzyk
  • Kompozytor
  • Gitara
  • Gitara elektryczna
  • Gitara akustyczna
  • Muzyka
  • Gitarzysta bluesowy

Hubert Sumlin - legenda bluesa z Mississippi

Hubert Sumlin urodził się 16 listopada 1931 roku w Greenwood w Mississippi. Dorastał w Hughes w Arkansas. Pierwszą gitarę otrzymał w wieku ośmiu lat i tak rozpoczęła się jego długa przygoda z muzyką.

Po raz pierwszy spotkał Howlin’ Wolfa niedługo przed jego przeprowadzką z Memphis do Chicago w roku 1953. Wówczas zatrudniony gitarzysta Wolfa – Willie Johnson zdecydował się mu nie towarzyszyć. Wolf zatrudnił na jego miejsce Jody’ego Williamsa, a już rok później Huberta, oferując mu stanowisko drugiego gitarzysty. Gdy w roku 1955 Williams odszedł z zespołu, uczynił Sumlina głównym gitarzystą. Rolę tą pełnił do końca kariery Wolfa. Krótką przerwę Hubert zrobił w roku 1956, kiedy występował u boku Muddy’ego Watersa. Chcąc nieustannie polepszać warsztat Huberta, Howlin’ zapisał go na zajęcia z gry na keyboardzie w Chicago Conservatory of Music. Sumlin występował z Wolfem na albumie „The Rockin’ Chair Album”, który zdobył miano trzeciego „Najlepszego Gitarowego Albumu Wszechczasów” wg. Mojo w roku 2004. Po śmierci Wolfa w roku 1976 Sumlin kontynuował pracę z pozostałymi członkami zespoł nieżyjącego artysty pod nazwą „The Wolf Pack”. Współpraca ta przetrwała do roku 1980.

Ponadto Hubert tworzył muzykę sam, posługując się własnym nazwiskiem. Rozwinął się jako muzyk sesyjny, a efektem jego ciężkiej pracy był wydany w roku 2004 “About Them Shoes”. W tym samym roku przeszedł ciężką operację płuc. Tuż po rekonwalescencji wznowił działalność muzyczną, poświęcając się do końca swoich dni.

W roku 2008 artysta dodany został do „Blues Foundation Hall of Fame”. Ponadto wraz z Henrym Grayem, Alvinem Jonesem, Samem Layem i Colinem Lindenem otrzymał w roku 1999 nominację do nagrody Grammy za album „Tribute to Howlin’ Wolf”. Kolejną zaszczytną nominację dostał za „Legends” w roku 2000 wraz z Pinetopem Perkinsem. Sześć lat później za swój indywidualny projekt „About The Shoes”, a w roku 2010 za współudział w „Live! In Chicago” Kenny’ego Wayne’a Shepherda. Muzyk zdobył liczne nagrody Blues Music Awards, a także pełnił rolę jurora w piątej edycji „Independent Music Awards”, wspierającego młodych niezależnych artystów. Hubert uplasował się na czterdziestym trzecim miejscu rankingu „100 Najlepszych Gitarzystów Wszechczasów” sporządzonego przez „Rolling Stone”.

Sumlin zmarł 4 grudnia 2011 roku w szpitalu w Wayne w New Jersey wskutek niewydolności serca. Miał osiemdziesiąt lat. Koszty pogrzebu pokryli Keith Richards i Mick Jagger.