Fat-Neck

Jest konstrukcją nawiązującą do gitar Gibsona z lat 50'tych. Grubsza szyjka przeszła metamorfozę i nabrało obecnych kształtów dopiero w następnym dziesięcioleciu. Mimo, że mniej komfortowa, szyjka Fat-Neck ma całą rzeszę zwolenników. (więcej)

Fender Telecaster

początkowo miał nazywać się Broadcaster. Okazało się jednak że nazwa ta jest już zastrzeżona dla zestawów perkusyjnych produkowanych przez inną firmę. (więcej)

Uważane za jedne z najlepszych

6-strunowe gitary basowe firmy Yamaha uznawane są za jedne z najlepszych na świecie. Seria TRB znalazła uznanie wśród najlepszych basistów na świecie. (więcej)

Browar Rock Festival

z lokalnej imprezy przerodził się w wydarzenie na skalę krajową. Na scenie obok gwiazd polskiego rocka, mają szanse zaistnieć młodzi wykonawcy i zespoły. (więcej)

Tagi

  • John Scotfield
  • Muzyk
  • Gitarzysta
  • Gitara elektryczna
  • Gitara akustyczna
  • Kompozytor

John Scotfield - życie i kariera

John Scotfield urodził się 26 grudnia 1951 roku w Dayton w Ohio. Gdy artysta był jeszcze dzieckiem jego rodzina przeprowadziła się do małej wiejskiej miejscowości w Connecticut. To właśnie tam John odkrył w sobie zainteresowanie muzyką. Scotfield uczył się w Berklee College of Music, ostatecznie jednak porzucił edukację tam celem nawiązania współpracy z Chetem Bakerem i Gerrym Mulliganem. Niedługo potem poznał Billy’ego Bobhama i George’a Duke’a i poświęcił dwa lata koncertowaniu i tworzeniu muzyki u boku ich zespołu.

W roku 1976 artysta zastąpił Pata Metheny’ego w kwartecie Gary’ego Burtona. Jesienią tego samego roku podpisał kontrakt z wytwórnią płytową Enja Records, dzięki której rok później wydał debiutancki solowy album „John Scotfield”. W tym czasie podróżował z Halem Galperem. W roku 1979 artysta uformował trio ze swoim autorytetem Stevem Swallowem oraz Adamem Nussbaumem. Niedługo potem ten drugi zastąpiony został przez Billa Stewarta i zespół okazał się być charakterystycznym dla kariery Johna.Wraz z początkiem nowej dekady utworzył kwartet z Joem Lovano, Charliem Hadenem i Jackiem DeJohnettem. Zespół wydał „Time on My Hands”, „Meant To Be” I „What To Do”. W roku 1992 artysta wydał “Grace Under Pressure” wraz z Billem Frisellem, Charliem Hadenem i Joeyem Baronem. Dwa lata później wraz ze Stewartem, Stevem Swallowem i Patem Methenym wydał „I Can See Your House From Here”. Kolejnym krokiem w jego karierze była zmiana stylu na bardziej funkowy i soul-jazzowy. W 1994-1995 roku utworzył grupę z Larrym Goldingsem, Dennisem Erwinem, Billem Stewartem i Indrisem Muhammadem. Zespół nieustannie koncertował, a także wydał „Hand Jive” i „Groove Elation”, wprowadzający w brzmienie Johna funk, groove i soul. W roku 1997 wydał u boku Medeskiego, Martina i Wooda album „A Go Go”

W roku 2002 wydał Überjam, a dwa lata później „Up All Night”. Na obydwóch albumach artysta eksperymentował z brzmieniami perkusyjnymi i basowymi, a także różnymi unowocześnieniami. Ponadto w nowym tysiącleciu rozpoczął współpracę z europejskimi muzykami. Tego samego roku na rynku ukazał się „En Route: John Scotfield Trio”, ukazujący nagranie na żywo z The Blue Note w Nowym Jorku 2003 roku. Rok później John wydał „That’s What I Say”, na którym zagrał utwory Raya Charlesa wraz z Davisem Staplesem, Stevem Hassem, Garym Ersace i Johnem Benitezem. We wrześniu 2006 roku muzyk wydał „Out Lauder” z awangardowym jazzowym trio Medeski Martin & Wood.


Zespół znany pod nazwą MSMW koncertował po całym świecie w latach 2006-2007. W tym czasie John występował również z Johnem Medeski w duecie The Johns, a także z trio Scotfield, Medeski & Adam Deitch. Jego album z roku 2009 – „Piety Street” u boku George’a Portera, Jr. i Jona Cleary’ego zainspirowany był brzmieniami gospel.

W roku 2011 artysta powrócił do studia z dźwiękami jazzu, pianistą Larrym Goldingsem, Scottem Volleyem i Brianem Bladem.

W życiu prywatnym artysta jest mężem Susan Scotfield oraz ojcem Jeana Scotfielda – producenta muzycznego i pisarki Evan Scotfield.