21 września 1947 roku w Gainesville na Florydzie urodził się Don Felder. Pierwszą inspiracją muzyczną zachłysnął się w wieku dziesięciu lat tuż po obejrzeniu Elvisa Presleya na żywo w „The Ed Sullivan Show”. Wówczas nabył również swoją pierwszą gitarę, którą wynegocjował w zamian za petardę w kształcie czerwonej kuli.
W wieku piętnastu lat interesował się rock and rollem, założył więc wraz ze Stephenem Stillsem zespół The Continentals. W tym czasie poznał również Bernie Leadon, z którym uczęszczał do Gainesville High School. Wkrótce Bernie zastąpił miejsce Stillsa w zespole i grupa zmieniła nazwę na Maundy Quintet.
Po rozpadzie zespołu Felder przeprowadził się do Nowego Jorku wraz z zespołem Flow, z którym wydał jeden jazzowy album. Pobyt w wielkim mieście był dla niego źródłem inspiracji oraz nauki. Wypracował sobie panowanie nad gitarą oraz nauczył się różnych stylów. Jego pobyt w Nowym Jorku wkrótce dobiegł końca – tuż po rozpadzie Flow przeprowadził się do Bostonu, gdzie zatrudnił się w studio nagrań. Dzięki znajomości z Berniem Leadonem poznał w roku 1971 członków zespołu The Eagles, gdy ci podróżowali w ramach swojej pierwszej trasy koncertowej. Don przeniósł się do Kalifornii, gdzie z kolei pracował jako gitarzysta podczas koncertów Davida Blue podczas występów Crossy and Nash w 1973 roku oraz otwarcia teatru Roxy w Hollywood. Ponadto zastąpił chorego Davida Lindleya w The Crosby Nash oraz od czasu o czasu ćwiczył z The Eagles podczas ich prób.
W roku 1974 Don Felder został poproszony o nagranie z The Eagles “Good Day in Hell”, a już następnego dnia poproszono go o wstąpienie do zespołu. Na czwartym albumie grupy „One of There Nights” gitarzysta odegrał rolę wokalisty przy utworze „Visions”, której tekst napisał przy współpracy z Donem Henleyem. Wkrótce, w roku 1976 Bernie Leadon odszedł z zespołu, a jego miejsce zastąpił Joe Walsh. Dołączenie Feldera do grupy wpłynęło na rodzaj muzyki jaką grali – odstąpili od country, zamieniając je na rock. Pierwszym albumem na którym Eagles zaprezentowało swój nowy styl był „Hotel California”. Twórcą muzyki do tytułowego utworu był sam Felder. Płyta odniosła sukces, a po udanej trasie koncertowej ją promującej grupa odczuła presję nagrania kolejnego albumu, który również okazałby się hitem. Tak po trzech latach pracy powstał „The Long Run”. Już rok później – 1980 – zespół ostatecznie zakończył działalność.
Wówczas Felder poświęcił większość czasu swojej rodzinie oraz rozwijającej się karierze solowej. Pracował również jako muzyk sesyjny nad albumem The Bee Gees „Living Eyes”, nagrał „All of You” do ścieżki dźwiękowej filmu The Wild Life. W roku 1983 wydał debiutancki album rockowy „Airborne”, a dwa lata później prowadził swój własny program telewizyjny „FTV”. W roku 1986 stworzył muzykę do animowanego Galaxy High. W roku 1994 The Eagles wystąpili razem podczas koncertu MTV. Zaowocowało to nowym albumem – „Hell Freezes Over”. Na początku nowego tysiąclecia Felder rozwiódł się ze swoją żoną po trzydziestu latach małżeństwa. Mają czwórkę dzieci – Jessego, Rebeccę, Cody’ego i Leah. Siedem lat później zaręczył się z Kathrin Nicholson, która pomogła mu odejść z The Eagles i stworzyć własny zespół. Powodem dla którego zakończył przygodę z grupą były nieporozumienia finansowe z jego członkami. Całą sytuację opisał w kontrowersyjnej książce autobiograficznej "Heaven and Hell: My Life in the Eagles (1974–1999)". Autobiografia okazała się bestsellerem New York Time’sa. W 2008 promując książkę udzielił wywiadu, w którym na pytanie o aktualną relację z Donem Henleyem i Glennem Freyem odpowiedział, że członkowie The Eagles kontaktują się z nim jedynie za pośrednictwem swoich prawników.
Istrumentami jakimi Felder posługiwał się podczas tras koncertowych był Gibson Custom Shop Double-neck SG. Gibson stworzył również rekonstrukcję modelu sygnowaną przez artystę - Don Felder „Hotel California” 1959 Les Paul.