Gitara Gibson J-45

zastąpiła swego czasu model J-35. Jednak to jakość i brzmienie czterdziestki piątki uczyniła z niej model kultowy i obiekt pożądania gitarzystów na całym świecie. (więcej)

Biologicznym ojcem

Martina Martina był stacjonujący w Wielkiej Brytanii amerykański żołnierz. Gore spotkał się z nim dopiero po latach, gdy był już dorosły. (więcej)

Motorhead

to potoczne określenie człowieka odurzonego amfetaminą. Taka nazwa zespołu idealnie pasowała do ówczesnego stylu życia Lemmyego, który został wyrzucony z poprzedniego zespołu za ekscesy spowodowane naużywaniem narkotyków. (więcej)

Oryginalna konstrukcja

gitary Yamaha SA2200 sprawiła, że instrument stał się znakomitą alternatywą dla popularnych Gibsonów z serii ES. Yamehę docenili zarówno muzycy jazzowi, ale tez bluesmani i gitarzyści rockowi. Uniwersalność gitary dostrzegli także realizatorzy dźwięku, którzy często przyznają, że praca z tym instrumentem to prawdziwa przyjemność. (więcej)

Tagi

  • gitara za plecami
  • Johnny Alen Hendrix
  • gitara
  • gitara elektryczna
  • Hendrix
  • gitarzysta
  • kaczy chód
  • The Velvetones
  • The Rocking Kings

Młodość Jimiego Hendrixa


„ (…) Później odkryłem, że siadał przy łóżku i szarpał miotłę jakby grał na gitarze.”
James Allen Ross Hendrix

Johnny Alen Hendrix przyszedł na świat w Seattle, w stanie Waszyngton, 27 listopada 1942 roku. Matka – Lucille Jeter Hendrix, oddała go pod opiekę przyjaciołom z Kalifornii, systematycznie go jednak odwiedzając i zabierając ze sobą na parę dni w tygodniu. Ojciec Hendrixa, James Allen Ross "Al" Hendrix, nie uczestniczył w narodzinach syna, będąc w tym czasie uczestnikiem obozu wojskowego w Oklahomie. Tuż po powrocie zmienił więc imię dziecka na James Marshall Hendrix i wziął go pod opiekę. Ciągłe wysyłanie małego Hendrixa do przyjaciół, babci i ciotki, a także kryzys gospodarczy trwający po drugiej wojnie światowej, który dotknął jego rodziny sprawiły, że James nie miał łatwego dzieciństwa. Lucille i James Allen mieli szóstkę dzieci. Joseph urodził się niepełnosprawny i w wieku trzech lat został oddany pod opiekę państwu. Dwie siostry Jamesa – mająca problemy ze zdrowiem Pamela i niewidoma Kathy oddane zostały do adopcji. Rodzice chłopca rozwiedli się w 1952 roku, sześć lat później, gdy Hendrix był już nastolatkiem, zmarła jego matka.
W tym też okresie Jimi zaczął interesować się grą na gitarze. Zaczął więc od znalezionych w pracy ojca ukuleli, na których umiał zagrać parę dźwięków. Rok później dostał od ojca pierwszą elektryczną gitarę, białą Supro Ozark 1560S. Inspirację znajdował w utworach mistrzów tego instrumentu – B.B. King’a, Muddy’ego Watters’a czy Buddy’ego Holly’ego. Wielkie zainteresowanie wyraził dla twórczości Elvisa Presleya, po uczestnictwie na jego koncercie w 1957 roku. Znajomi Hendrixa z Seattle potwierdzali, że opanował on wiele popisów scenicznych, takich jak „kaczy chód” czy grę na gitarze, trzymanej podczas występu za plecami. Pierwszy koncert dał w podziemiach synagogi, jednak przez nadużywanie swoich umiejętności i zbyt dzikiej gry, został wyrzucony z bezimiennego zespołu chwilę po zakończeniu przedstawienia. Jego pierwszym zespołem było The Velvetones, w późniejszym czasie The Rocking Kings. Za koncert jaki dali w Kent otrzymali 35 centów. Pozostawiwszy za kulisami gitarę, Hendrix stracił Supro Ozark’a. Wtedy ojciec kupił mu białą Silvertone Danelectro, którą Jimi przemalował i podpisał imieniem Betty, swojej miłości.

Nie był potulnym i cichym nastolatkiem. Rzucił szkołę, ukarany został również za jazdę skradzionym samochodem. Do wyboru miał spędzenie dwóch lat w więzieniu lub wstąpienie do wojska. Choć wybrał drugą alternatywę i w maju 1961 roku dołączył do obozu rekrutacyjnego, po roku został zwolniony z pozycji żołnierza, ponieważ nie radził sobie najlepiej – doznał urazu kręgosłupa po skoku ze spadochronu.