Jimmy Page

z³o¿y³ w³asnorêczny podpis na pierwszych dwudziestu piêciu egzemplarzach gitary Jimmy Page "Number Two" Les Paul. (wiêcej)

Sygnatura Briana Maya

jest kopi± gitary The Red Special, któr± muzyk zbudowa³ wraz z ojcem. Przez wiele lat by³ to podstawowy instrument gitarzysty zespo³u Queen. (wiêcej)

Ralph Towner

opracowa³ ciekaw± technikê gry, która polega na wplataniu miêdzy struny kawa³ków papieru. Dziêki temu, podczas gry uzyskuje on swego rodzaju efekt perkusji. (wiêcej)

Lemmy Kilmister

jest symbolem Rock'N'Rolla, nigdy nie ukrywa³ swojego trybu ¿ycia. Mimo trudnych do¶wiadczeñ z narkotykami i alkoholem, lider Motorhead jest ci±gle w znakomitej formie. Nale¿y te¿ pamiêtaæ o tym ¿e w tym roku skoñczy³ 67 lat a energii i zapa³u do pracy pozazdro¶ciæ mu mog± du¿o m³odsi koledzy. (wiêcej)

Tagi

  • Robert Johnson
  • Johnson
  • Gitarzysta
  • Blues
  • Gitarzysta bluesowy
  • Gitara
  • Klub 27
  • Carna muzyka
  • Klasyczny Blues

Robert Johnson - ojciec nowoczesnego bluesa

Robert Johnson urodzi³ siê 8 maja 1911 roku w Hazlehurst w rodzinie Julii Dodds i Noaha Johnsona. Nazwisko jego matki wi±¿e siê z histori± jej ma³¿eñstwa z Charlesem Doddsem, ¶wietnie prosperuj±cego w³a¶ciciela ziemi i stolarza. Dodds by³ ojcem dziesi±tki jej dzieci. Wkrótce opu¶cili Hazlehurst wraz z Robertem. Dwa lata pó¼niej kobieta odes³a³a go jednak do Memphis, gdzie mia³ zamieszkaæ z Doddsem – wtedy ju¿ Charlesem Spencerem.

Kiedy ch³opiec mia³ osiem lat do³±czy³ jednak ponownie do matki, mieszkaj±cej na terenie Tunicy i Robinsonville w Mississippi. Przez mieszkañców miasteczka Johnson nazywany by³ „Ma³ym Robertem Dustym”. Zosta³ zarejestrowany w szkole Indian Creek w Tunice pod nazwiskiem Robert Spencer, a tak¿e wraz z rodzin± (matk± i jej nowym mê¿em) w spisie ludno¶ci w Arkansas, gdzie mieszkali przez krótki okres czasu. Jeden z przyjació³ Roberta – Willie Coffee opowiedzia³ w jednym z wywiadów, ¿e Johnson gra³ na harmonijce i harmonijce ¿ydowskiej. Pamiêta³ równie¿, ¿e jego kolega czêsto by³ w szkole nieobecny, co oznacza, ¿e prawdopodobnie mieszka³ i uczy³ siê w Memphis. Po ukoñczeniu edukacji Robert przej±³ nazwisko po swoim prawdziwym ojcu. Jako Johnson podpisa³ siê na akcie ¶lubu, który zawar³ z Wirgini± Travis w lutym 1929 roku. Nied³ugo potem – tu¿ po porodzie - ma³¿onka Roberta zmar³a.W tym samym czasie znany muzyk bluesowy Son House przeprowadzi³ siê do Robinsonville, gdzie wspó³pracowa³ z Williem Brownem (w pó¼niejszych latach House opowiada³, ¿e poznany wówczas Johnson by³ ma³ym ch³opcem ¶wietnie graj±cym na harmonijce i fatalnie na gitarze). Nie³ugo po tym zdarzeniu Robert przeprowadzi³ siê do Martinsville, prawdopodobnie w celu znalezienia biologicznego ojca. W miasteczku pracowa³ nad technik± stylu Sona House’a i Ike’a Zimmermana w graniu na gitarze. Po powrocie do Robinsonville okaza³o siê, ¿e… Robert naby³ niesamowity talent do grania na instrumencie!
Z Martinsville powróci³ równie¿ jako ojciec dziecka Vergie Mae Smith i m±¿ Callety Draft.
W wieku dwudziestu dwóch lat przeprowadzi³ siê wraz z ¿on± do Clarksdale, gdzie Calleta zachorowa³a. Johnson wyrzek³ siê jej kosztem robienia kariery muzyka „wêdrownego”.W roku 1936 Johnson zauwa¿ony zosta³ przez ³owcê talentów z Jackson, który zaoferowa³ mu wspó³pracê z Erniem Oertlem. Ten z kolei zaproponowa³ nagrania w studio w San Antonio. By³ to debiut Johnsona, bêd±cy jednocze¶nie jednym z dwóch takich do¶wiadczeñ. Nagra³ wówczas „Come On In My Kitchen”, „Kind Hearted Woman Blues”, „Corss Road Blues” i „I Believe I’ll Dust My Broom”. Pierwsze utwory jakie zaprezentowane zosta³y publiczno¶ci to “Terraplane Blues” – sprzedany w piêciu tysi±cach egzemplarzy - i “Last Fair Deal Gone Down”. W roku 1937 Johnson wyjecha³ do Dallas, gdzie planowa³ nagraæ kolejn± sesjê w Brunswick Record Building.

Niestety uda³o siê wydaæ jedynie sze¶æ z nich. Johnson zmar³ 16 sierpnia 1938 roku w wieku dwudziestu siedmiu lat. Przez parê tygodni spêdza³ czas na wsi, gdzie gra³ w klubie. Legenda mówi, ¿e pewnego wieczoru Johnson flirtowa³ z pewn± mê¿atk± w czasie tañca. Kobieta poda³a mu do picia napój, który podobno zatruty zosta³ wcze¶niej przez jej zazdrosnego mê¿a. Wed³ug innych plotek by³a mê¿atk±, lecz jej m±¿ nie mia³ nic wspólnego z zatruciem Roberta. Butelka whiskey jak± otworzy³ by³a jednak¿e zakropiona strychnin±. Muzyk zachorowa³ pó¼nym wieczorem i mêczy³ siê a¿ do godzin porannych. Przez kolejne trzy dni zmaga³ siê z potwornym bólem, charakterystycznym dla zatrucia strychnin±.


Dorobek muzyczny artysty to dwadzie¶cia dziewiêæ utworów i niekonwencjonalny, znany styl w technice gry na gitarze- u¿ywa³ fla¿oletu i bottleneck. Jego utwory sta³y siê inspiracj± dla Hendrixa, Dylana, Led Zeppelin, Claptona, czy RHCP. W 1980 wprowadzony zosta³ do Blues Hall of Fame, a sze¶æ lat pó¼niej do Rock&Roll Hall of Fame. W roku 2003 znalaz³ siê na pi±tym miejscu listy „100 najlepszych gitarzystów wszechczasów” wg magazynu „Rolling Stone”.

Komentarze

antiwitek
2012-03-26 10:31:51

Czy przypadkiem ta "harmonijka ¿ydowska" to nie drumla po prostu?

Kaja
2012-02-13 17:48:57

Jeden z pierwszych cz³onków s³ynnego "Klubu 27" ... potem byli Hendrix, Morisson, Cobain, ...