Biografia Michaela Petera Balzary’ego, Red Hot Chili Peppers do roku 1990

Michael Peter Balzary, znany wszystkim pod pseudonimem Flea urodził się 16 października 1962 w Melbourne w Australii. Wychowywał się w domu ojca Micka, wędkarza, dzięki któremu w dzieciństwie często wędkował. W wieku pięciu lat przeprowadzili się do Nowego Jorku. Już cztery lata później jego rodzice rozwiedli się, a ojciec osiedlił się ponownie w Australii. Od tej pory Balzary mieszkał z matką i rodzeństwem oraz niedługo potem z muzykiem jazzowym, którego poślubiła Patricia. Mężczyzna miał poważne problemy z alkoholem, co zaważyło na dorastaniu chłopca.

„…Dorastałem w ciągłym strachu przed moimi rodzicami, zwłaszcza przed nastrojami mojego ojca. Postawa ta przysporzyła mi wiele kłopotów w późniejszym życiu.”

Z Nowego Jorku rodzina przeniosła się do LA. Tam Michael rozpoczął swoją przygodę z muzyką, ucząc się gry na trąbce. Sukces okazał się być z góry gwarantowany, gdyż Flea nazywany był dzieckiem trąbki. Inspiracją dla nastolatka byli wówczas Miles Davis i Louis Armstrong.

Nauka w Fairwax High School zaowocowała znajomością z Anthonym Kiedisem, który wpłynął na dalszy rozwój muzyczny Michaela. Jego gust ukierunkował się ku punk rockowi. Ponadto to właśnie Kiedis jest twórcą pseudonimu artysty. Flea (ang. pchła) symbolizować miała dynamiczny i kapryśny charakter Balzary’ego.

„Obaj byliśmy wyrzutkami społecznymi. Znaleźliśmy się nawzajem i ta znajomość przeistoczyła się w najlepszą i najdłuższą w moim życiu"

Po miesiącach nauki gry na gitarze basowej Flea dołączył do zespołu Anthym. Niedługo potem wziął wraz z nim udział w Bitwie Zespołów, w której zajęli wspólnie drugie miejsce. Zespół którego członkami było trio – Slovak, Flea i Kiedis – koncertowało w lokalnych klubach nocnych. Dzięki temu etapowi Balzary nauczył się techniki slappingu, która była w późniejszych latach istotnym elementem Red Hot Chili Peppers. Niedługo potem Anthym zmienił nazwę na What is this? i z czasem osiągnął miano najlepszego zespołu klubów nocnych. Flea mimo rozrastającej się popularności odszedł z grupy. Zainteresował się punk rockiem, w którym inspirowało go oddanie muzyce i energia, jaką przekazywał.

„Punk odrzuca koncepcję bycia gwiazdą. Myślę, że muzycy, którzy nie zwracają uwagi na punk, mają dziurę w swojej wiedzy, co utrudnia im porozumiewanie się z dzisiejszym światem.”

Niedługo potem i… nie na długo Balzary dołączył do zespołu Fear. Powodem jego odejścia było niezadowolenie z pobytu w nim. Wkrótce wziął udział w przesłuchaniu do zespołu Public Image Ltd, ponieważ pragnął odbyć sesję improwizacyjną z jego liderem – Lydonem.

Wreszcie stary skład Anthymu postanowił odnowić współpracę i przy udziale Jacka Ironsa założyli ban Tony Flow and The Miraculously Majestic Master sof Mayhem. Pod tą nazwą stworzyli jeden utwór – „Out in L.A.”. Po debiutanckim koncercie w The Rhythm Lounge i po paru następnych w roku 1984 zespół zmienił nazwę na Red Hot Chilli Peppers. Niedługo po podpisaniu kontraktu z Emi z zespołu odeszli Irons i Slovak, pragnąc kontynuować karierę w What is this? Flea rozpoczął poszukiwania kolejnych członków zespołu, co zaowocowało dołączeniem do niego Cliffa Martineza i Jacka Hermana. Pierwszy album grupy wydany został 10 sierpnia 1984 roku pod nazwą „The Red Hot Chili Peppers”, niestety nie odniósł sukcesu, a nawet spotkał się z negatywnymi opiniami krytyków. Po trasie koncertowej w USA z zespołu odszedł Sherman, a na jego miejsce ponownie wrócił Slovak.

Drugi album zespołu wydany został rok później i sprzedał się w nakładzie 75 tysięcy egzemplarzy w ciągu pięciu miesięcy. Wówczas jednak najważniejsza była dla Balzary’ego jego narzeczona Loeshy Zeviar, która była z nim w ciąży. Kiedy zespół planował wydanie trzeciej płyty What is this? rozpadło się i niedługo potem do grupy powrócił Irons. Kiedis, Slovak i Balzary wpadli w nałóg narkotykowi i ich relacje znacznie się pogorszyły. Kiedis całkowicie uzależnił się od heroiny i zostawił przyjaciół w trakcie pisania tekstów piosenek na kolejną płytę.

„Przestałem się bawić w zespole – nasze relacje przestały być zdrowe.”

W tym samym czasie Flea ożenił się z Loeshy i niedługo potem na świat przyszła jego córka Clara. Kiedis udał się na kurację odwykową, a kiedy wrócił zespół ponownie zabrał się za tworzenie trzeciej płyty. „Uplift Mofo Party Plan” nazwana była przez Balzary’ego najbardziej rockowym albumem spośród dotychczasowych autorstwa RHCP. Ponadto płyta zdobyła 148 miejsce na liście Bilboardu. Wraz z końcem trasy koncertowej Slovak powrócił do nałogu, co doprowadziło do zerwania kontaktu z Michaelem. Slovak został wyrzucony z zespołu i wpadł w depresję. 28 czerwca 1988 roku Slovak został znaleziony nieżywy w swoim mieszkaniu. Zmarł w skutek przedawkowania heroiny. Członkowie zespołu pogrążyli się w smutku, a Irons opuścił zespół.

"Tak naprawdę nie wiedziałem, jak poradzić sobie z tą pustką i smutkiem, jaki ogarnął mnie po śmierci Hillela. Mam wrażenie, że Kiedis też nie mógł z tym żyć"

Po kilku tygodniach przerwy RHCP odnowili działalność zespołu wraz z nowym jego gitarzystą – DeWaynem McKnightem i perkusistą D.H. Peligro. Gitarzysta nie spełniał jednak wymagań zespołu, a jego styl znacznie odstawał od upodobań Kiedisa i Balzary’ego. Niedługo potem na jego miejsce wstąpił John Frusciante. Pustkę po Peligro, który wkrótce również odszedł z zespołu, zapełnił Chad Smith. Ten okres nie był dobry dla małżeństwa Zeviar i Flei, ponieważ ten powrócił do zażywania marihuany. Wkrótce na rynku muzycznym ukazał się kolejny album RHCP – „Mother’s Milk”, który uplasował się na 58 miejscu Billboardu 200. W tym czasie Flea udzielał się artystycznie. Wziął udział w nagraniach z Jane’s Addiction, zagrał na gitarze basowej w zespole Younga MC oraz wystąpił w klipie do „Bust a Move”.