Oznaczony w notacji muzycznej kropką nad nutą symbol obrazuje nam staccato. W tłumaczeniu na język polski oznacza on „oderwany” lub „oddzielony” i takim właśnie jest – odseparowaniem kolejnych dźwięków, skracając z czasem ich wartości. Wykonując staccato na gitarze należy po każdym z nich wykonać natychmiastowe uciszenie struny lub szarpnąć strunę już przytrzymaną. Technika ta jest łatwa do opanowania i z czasem mimowolnie uczy się jej każdy początkujący gitarzysta.
Z języka włoskiego „tremolo” oznacza drżenie. W przypadku instrumentów szarpanych nazwa tej techniki odwołuje się do energicznego i notorycznego szarpania strun piórkiem/kostką. Wykorzystanie tego sposobu ma na celu uzyskanie wrażenia długości, ciągłości jednego dźwięku. Najistotniejszą umiejętnością, przydatną do otrzymania tremolo jest usprawnienie prawej ręki. Często porównuje się go do trylu, ponieważ pełni jego rozszerzoną funkcję. W przypadku tremolo zaś zamiast interwału sekundy znajdziemy innego rodzaju interwały lub tercje. Wówczas gramy je na jednej strunie, dokładnie tak jak w przypadku trylu. Do wykorzystania techniki na dwóch strunach potrzebować będziemy większych interwałów. Tłumimy wtedy struny środkowe, jak w przypadku gry oktawami (istotne jest jednak, by nie były to struny sąsiadujące).
Vibrato – „drżenie” określa wibrację palcową. Technikę tą umiłowali sobie gitarzyści elektryczni i akustyczni. Chcąc rozwinąć sposób jej wykonywania wystarczy powiedzieć, że jedyną wskazówką jest przyciskanie struny palcem, wprawiając ją w drgania. Daje to efekt wibrującego dźwięku, co najlepiej sprawdza się w przypadku długich brzmieniach.